از آنجایی که فرهنگ عمومی شامل دو جهت اعتباری و ایمنی می باشد.

 فرهنگ عمومی دارای دو بخش می باشد که یک بخش آن مربوط به ظاهر همچون لباس و شکل معماری آن می باشد که بر تربیت افراد و ذهنیات و خلقیات آنها بسیار تاثیرگذار است و بخش دوم آن به امور نامحسوس همچون اخلاقیات اجتماعی و فردی افراد جامعه، وجدان کاری، وقت شناسی، احترام به بزرگترها و مهمان دوستی ارتباط دارد. 

فرهنگ عمومی که یکی از مولفه های فرهنگ محسوب می شود تاثیرات فراگیر و عامی به دنبال دارد، در کیفیت آن عموم مردم نقش بسزایی دارند و می توان گفت از شیوه های رفتاری عموم مردم و آداب و رسوم و زبان آن ها به وجود می آید و در نهایت زندگی مردم را تحت تاثیر قرار می دهد..

فرهنگ عمومی حوزه ای از نظام فرهنگی جامعه محسوب می شود که اجبار قانونی و رسمی به عنوان پشتوانه آن نیست بلکه مداومت آن در گرو اجبار اجتماعی به کار بسته شده از طرف تشکل ها، سازمان های غیر رسمی و آحاد جامعه می باشد. برعکس حوزه فرهنگ رسمی که نهایتاً حمایت کننده آن اجبار فیزیکی است فرهنگ عمومی بر دو اصل اقناع و پذیرش استوار می باشد و درصورت پایبند نبودن به آن به معنای حقوقی مجازاتی به دنبال ندارد در واقع به عبارتی فرهنگ عمومی در رویارویی مردم و دولت مفهوم پیدا می کند.